Öncelikle evde yapılacak işlere koyuldum, sonra bebeğin eksikleri tamamlayıp yıkadım katladım. Ütülemeyi es geçtim, gerek görmedim. Oğlandan kalan anakucağı ve sepeti yıkadım, diger parcaları sildim yerleştirdim. Tertemiz dursunlar diye üzerine bir örtü örttüm. Sonrasında hastanede gerek olacağını düşündüğüm pijama takımı, sabahlık, çorap, havlu vesaire yıkadım çantaya yerleştirdim. Tek çanta yapayım dedim ama olmadı. Hem araması ve bulması rahat olur diye bebeğin ve benim çantaları ayırdım. Öyle ıvır zıvır bir sürü seyle de doldurmadım. Ana ve öz ne gerekse onlar işte. Eksik olan tek tük birşeyler kaldı onuda internetten halletmeyi düşünüyorum. Dün alışverişe çıkmaya cesaret ettim de gez gez acayip yoruldum bu sabah kalktığımda ayak bileklerim ağrıyordu. Yinede güzeldi. Mesai saati içerisinde AVM2ler boş oluyor rahatça geziniyor insan.
Doktorla nasipse son randevuma 4 gün sonra gideceğim ve sezaryen tarihini kararlaştıracağız. Kan ve idrar tahlili bakılacak. Çocuğun suyu mevzusunuda merak etmekteyim, lakin bu ptesi rapor almaya eşim gitti ben gitmeyince baktıramadımda. Aslında ağırlık hissi kayboldu, yediklerimede dikkat eder oldum kilo bile verdim diyebilirim. Bu nedenle suyum azalmıs olabilir. Çocuk ne kadar oldu acaba? meraklardayım.
Doğuma gelince kafamı karıştırıyor, sezaryen olmuştum ilkinde ama unuttum. Tek hatırladığım doğumda ve sonrasında hiç ağrı hissetmediğim. Epidural olmuştum bu defa spinal düşünüyorum ama karar vermedim, doktorla görüşüp ayrıntıları öğrenmeliyim. Biraz tedirginlik yok değil, çocuk bekleyecek mi? Annem yetişebilecek mi? Ağrım sızım olacak mı? Hastanede kaç gün kalacağım? Keremsiz nasıl yapacağım? Tek umudum doktorumun beni anlayabilen biri olması, hastanede mümkün olursa kısa kalmamı sağlayabileceği. Birde bakıcıma güveniyorum ki gece-gündüz her vakit kapısını çalabileceğim, çocuğumu rahatlıkla bırakabileceğim bir ablam olması. Aslında şükretmek daha çok yakışırmış şu halime! Biliyorum ki Allah yardım edecek, zorda koymayacak, o içimi biliyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder