Miray kuşu bir buçuk yaşına girdi bize bugünleri gösteren Rabbime şükürler olsun. Değişiklikler illaki oluyor fakat koşuşturmanın içinde bunları unutmadan not edecek vakiti bulamıyorum. Dikkatimi çekip aklımda kalanlardan birisi kitaplara karşı çok ilgili olması. Abisini katiyen kitap okutmuyor, o durumda gördüğünde hemen dibinde bitiyor, kitabı elinden almaya sayfalarını kendi çevirmeye çalışıyor. Derken bir kavga gürültü başlıyor. Artık ikisine ayrı kitaplar verip birbirinden uzak tutmaya çalışıyoruz.
Fotoğraftaki kitap abinin kitapları arasında olsa da nasıl olmuşsa abisinden yürütmüş. Çaktırmadan bizim yatak odasına kaçıp, evin en sakin yerine kurulup kitabı keşfe çıkmış. Bir iş için girdiğimde gördüm çaktırmadan çekeyim dedim, ilk klik sesinden sonra "beni rahatsız eden densiz de kim" bakışını attı :) Pek bir sevdi nedense bu baykuş kitabını.
Diğer değişiklik ve huylara gelince;
- Karnı ac olsun tok olsun yemek yeniyorsa kendisi de oturur, aç anne babayı oyalar durur.
- Komik bir koşuşu var tin tin sanırsın ayakkabıları yaylı, abisinin attıgı bir adımlık yere kendi 4-5 adımda gidiyor :)
- Seslere karşı aşırı duyarlılığı devam ediyor. Çalan bir telefon yada kapı sesinde hemen dikkat kesilip şaşkın yüz ifadesini takılıp aaa aaaa diyor :)
- Cilveli cilveli an-neee babaaa diyip binbir türlü şırnaşık ifade takılıyor.
- Konuşmayla pek aramız yok ıhh ıhh diyerek her bir işini de gördürüyor, Abisi bu yaslarda cümle kuruyordu. Her çocuk farklı işte.
- Abisi elinden tutunca çok mutlu oluyor, el ele yürümeyi çok seviyor.
- Televizyon hiç ilgisini çekmediği gibi hiç bir şey 1 dk dahi olsa onu hareketsiz ourtmayı basaramıyor. Uyku haricinde poposu yere pek kavusmuyor. Yemek yerken dahi bir lokma alıp, iki tur atıp öyle 2. lokmaya geliyor.
- Kilosu aynı kalmakla beraber boyumuz uzuyor. Bunda sanırım bol güneşli yaz aylarının payı var.
- Giydirdiğim elbiselere dikkat ediyor, giyince inceliyor, özellikle elbise etek giydirince şöyle bir eteğiyle oynuyor :)
- Abisine tepkileri ve cırlamaları artınca ilerleyen dönemlerde ana-baba olarak başımızın epey ağrıyacağını bekliyoruz.
- İstediği olmayınca ağlıyor ve uzuuuunnn bir süre buna devam ediyor. Abisi bu yaşlarda önce bir aglar akabinde baktı olmuyor hemen susardı. Bu kız kolay vazgeçmiyor.
---
Paşama gelince son dönemlerimiz pekte paşa paşa geçmiyor. Çoğu zaman dediklerimizi duymuyor yada duymazdan geliyor. Hırçınlığı kimi zaman oldukça zor zamanlar geçirtiyor. Bazen konuya takılıp kalıyor ve laftan anlamıyor. Ah birde ergen asiliği var ki her erkek çocuğunda oluyor sanıyorum. Oğlan çocuğu yetiştirmek çok zormuş bunu her geçen gün daha iyi anlıyorum. Allah yardımcımız olsun, yaşayan bilir.
46 aylık olan oğlanın huylara gelince;
- Kendini her konuda çok iyi ifade ediyor, Maşallah hayran kalıyorum.
- Her daim neşeli, yaramazlığı yapınca zevkine varan bir çocuk.
- Oyuncaklarını toplamak dışında her işi hızlı, "aman oğlum yavaş" demekle geçiyor günüm.
- Düzen konusunda kesinlikle ilgisi yok, her yeri dağıtıp anne-babanın toplaması gerektiğini düşünüyor. Bu ne kadar devam edecek acaba?
- Hayvanlara özellikle örümceklere çok ilgi duyuyor.
- Çok meraklı, herşeye kulak misafiri oluyor. Hemen soru soruyor. İllaki görmek istiyor. Akşama kadar hiç konuşmamaş gibi bir çenesi açılıyor bıdır bıdır. Dinlemeyince kızıyor.
- Oyunu bırakmak bazen zor geliyor, çişini tutuyor iyice sıkışınca tutuşuyor tv yetişene kadar az bir kaçırdığı oluyor. Bazen bunu neden yaptıgını bile anlamıyorum.
- Zaman zaman iç çamaşırına kakasını bulaşmış oluyor. Az bir kaçırıyor sanıyorum. Bu beni çok strese sokuyor, anlatıyorum çoğu zaman yapmasa da bunu bitiremediğim için geriliyorum. Kreşe gitmeden önce en ufak ıslaklıktan bile rahatsız olup üzerini değiştiren bir cocukken nasıl oluyorda bundan rahatsız olmuyor anlamıyorum. Nedir bu kadar değiştiren?Araştırıyorum bakalım, bazı şüphelendiğim hususlar var.
- Dışarıda olmayı her çocuk gibi çok seviyor. Parklara gittiğinde arkadaş edinmek onunla oynamak istiyor. Gözüne bir çocuk kestirip yanına gidiyor ve "Arkadaş olalım mı?" diye teklifte bulunuyor. Kabul etmezse çocuk bir süre sonra yine deniyor :) Sonunda ikna ediyor ve beraber oyun oynamaya başlıyorlar.
- Son bir kaç aydır pişmiş yemeklerde yeşil şeyleri yemek istemiyor. Sanıyorum kreşte bu konuda birşey oldu ve tiksindi. Sonrasında herşeyi ondan sanıyor. Bunun ne oldugunu bilemediğim için ancak tahmin yürütüyorum. Bezelye, fasulye, maydonuz, yeşil mercimek, ıspanak yemiyor.
- Gönül almakta üzerine tanımıyorum şu yaşta hemde. "Anneciğim bu elbise sana çok yakışmış, ben çok sevdim. Rengi çok güzel. Çok güzel dikmişsin." " Anneciğim bu yemek benim en sevdiğim, çok güzel yapmışsın. Seni çok seviyorum" Soruyorum kaç erkekten duyarsınız böyle lafları! :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder