16 Kasım 2012 Cuma

Gebelik Günlüğü 31. Hafta

Haftasonu durmayıp iş üstüne iş yaparak ağrılara davetiye çıkaran bünyenin isyan etmesi ile başlayan ve devam eden bir haftaydı. Az bir yürüyüşe çıkmak, semsert ve ağrılı bir karınla dönmelere sebep olmaya başladı. Öğle araları nefes alayım diye işyeri cevresinde dolanayım istiyorum, 3-4 gün çıktım çok iyi geldi ama ağrılarım çıktı. Birde ertesi gün farkettiğim pelvis ağrısı, nereden çıktı yahu, iyimi kötümü normalmi acaba diye meraklanıyorum. Mecburen yürüyüşleri bıraktım, üzülerek.

Haftasonu yine annelik heyecanı ile Keremden kalan kullanılmışları aylara göre ayırdım, yeni doğan setlerini ve kullanılacakları küçük meleğimiz için ayırdığımız dolaplara yerleştirdim, diğer işlerle birleşince çok yorucu oldu, ertesi gün kalktığımda kamyon çarpmış gibiydim.
Keremin 2 yaş sendromu inatları bazen canımı sıkıyor, karnım kasılıp kalıyor. Dua ediyorum Allahım bu çocukta pek stres etmedim sakin yetişti ya karnımdaki nasıl olacak? İnş. streslerden etkilenmemiştir. Karnımda bin takla atmaya devam ediyor, maşallah bir hareketli bir hareketli doğunca napacam diye kara kara düşünür oldum.
Bu arada büyüyen karnı taşıyamaz oldum, ağrıya bumu neden oluyor diye araştırırken hamilelik destek kemerlerini gördüm az araştırdım. Çoğul gebelikelrde öneriliyormuş, benim minik ikizlerle yarıştığından bende kullanabilirim ama okuduğum yorumlardan biri kafama takıldı. Doktorun biri bunları önermemiş, karın kaslarında tembelliğe neden olacağından doğum sonrası toparlanması geçikir demiş. E Allah kaldıracağımı düşünmüşki bu göbeği vermiş, doğal seyrine bırakayım dedim. Akşam aklıma bir fikir geldi. Hamileler daha çok normal vakitte giydikleri tşörtleri  göbeğini açıkta bırakmasın diye penye kumaştan uzun kemerler yapıp pantolun üstüme giyiyorlar tişörtün altında kalıyor, çokta kullanışlı bişiler. Bende spor atletlerimden birini aldım askıları kestim, boru gibi diktim denedim super olmuş, oldukça elastik oldugundan karnımı tuttu, az rahat ettim. Fakat çok kullanılmaması daha iyi, karna baskı yapabiliyor ilerleyen saatlerde.
İştahım pek yok şu sıralar, yok dediğimde yemediğim anlamına gelmiyor epeyde yiyorum. Yine kek sevdam tutar oldu, gözümün önüne elmalı kek geldi geçen gittim eve yaptım, şimdilerde de ayvalı kek düşünüyordumki cahide ablam bir ayvalı kek tarifi paylaşmış ohhh en kısa zamanda yapayım istiyorum.
Kız kıyafetleri bakar oldum, şirin şirin elbiseler etekler, çiçekler böcekler :) hepside ne sevimliler iyiki kzıım olacakmış dedim ya birde bunları giydirelim bakalım bundanda hevesimizi alalım.
Şu vakte kadar çatlağım olmadı tü tü tüüü maşallah, Keremde de olmamıştı bir kaç çizik dışında ama bu çocuk kilo olarak Keremi sollayacağından korkmuyor değilim. çatlak kremi kullanmıyorumda kakao yağı, acı badem yağı aldım oda yorgun olmazsam, vaktim olursa, aklıma da gelirse yani binde bir kullanıyorum.
Havalar soğudu ya sabah kalkıp işe gitmek iyice zor gelir oldu, sıcacık yatak dururken. 32. haftamın dolmasına 3 mesai günü kalmışken rahatladığımı söyleyebilirim. Sonrasında bir-iki hafta daha devam edeceğim ama nedense hafifledim. Sanki hak ettiğim an kafama esse gideceğim ya öyleee güzel bir his :) Suç benim değil, hamilelik çoluk çocuk insanda iş hayatı, çalışma şevki bırakmıyor napayım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder