28 Kasım 2012 Çarşamba

Gebelik Günlüğü 33. Hafta

foto: pinterest
Giderek ağırlaştığımı daha bir farkeder olduğum günlerdi. Arada ağrılarım oluyor. Keremle oynarken, yatarken ona kitap okurken zorlanır oldum. Hareket etmekte zorlanıyorum çünkü. Gündüz yürüyüş yapınca akşama doğru agrılarım oldugunu farkettim, yürüyüşleri bırakınca ağrılarım olmaz oldu. Yemekleri normal öğün miktarında da yesem rahatsız olmaya başladım ama mide şikayetim yada mide yanmam yok şükür. Hamurişine, tatlıya yine dikkat etmiyorum rahatım nedense :) bu hafta itibarıyle 13 kilo almıs bulunuyorum. geriye 1 kilo alma lüksüm kaldı ama pek aldırdığım yok.

Çocuğun hareketleri bazen canımı yakıyor, sanıyorum kasılmalarla beraber olunca oluyor. Onun dışında hareketleri rahatsız etmez oldu. Merak ediyorum bazen heaplama işine giriyorum, acaba kaç kilo oldu? 4 Hafta önden gidince doğum tarihimin değişeceğini düşünmeye başladım, aralık ayında doğsunda istemiyorum, 2013 ün çocuklarından olsun, ocak ayında doğsun yeni bir başlangıç gibi ne güzel. Taze, bembeyaz günlerde güneş gibi parlasın ki Miray ismini alsın.
Bu gebelikteki ağrıları düşününce ben Keremde hiç bir sıkıntı çekmemeişim diyorum. Maşallah doğuma 2 gün kala 7 km yürüdüydümde banamısın dememişti. Bu sefer 5 dk lık yolda bir agrı giriyorki öyle oturmakla dinlenmekle de geçmiyor. Huyları farklı olacak kesin! Keremde sakin sessiz huzurlu bir gebelik gecirdiğimden sonrasında da rahat etmiştim. Huzurlu güzel bir bebek. Fakat şu sıralar 2 yaş sendromu bizi süründürüyor. Gelmicem, gitmicem, oturmucam, kalkmıcam, yemicem, içmicem, izlemicem aaaaa demeden duramıyor insnaın sabrıda bir yere kadar bazen cok geriliyorum ve üzülüyorum bu stresim karnımdakine yansıyor diye. Nefes nefese kalır oldum artık en ufak yorgunlukta. Sanırım artık dolaşmasam fazla gezmesem iyi olacak. Erken doğumdan korkar oldum, bazen cocuk geliverecekmiş gibi hissediyorum. Allahtan hazırlıkları tamamladım da kafam rahat evde dinlenirim diyorum. Bir tek hastane cantası hazırlanacak onu da işi bırakıp eve geçince halledeyim inş. diyorum. Bugün itibariyle bir hafta fazladan calısmıs oluyorum, yorgunluğum arttığı için işyerinde durmak zorlaşmaya başladı, hele birde öğle uykusu bastırıyorki ayakta kalmaya zorlanıyorum. Ptesi günü doktor randevum var, bakalım doktorum dinlen mi diyecek sıkıntı yok mu diyecek? Hoş benim ayrılasım var ama evde de sıkılırım vakit geçmez diyorum. Bir yandan da aman cocuk hemen gelirde hiç dinlenemeden bir maratona başlarsın zor olur diye düşünüyorum. Bakalım zaman ne gösterecek.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder