Kereminim Büyükleriyle...

foto:http://pinterest.com/pin/174866398001393957/

Anne ve babam komşu çocuğu olduğundan çocukluğum hep iki taraftanda nene ve dedelerle geçmiştir. Çocukluk anılarımın çoğunda özellikle annanne ile geçen güzel günler vardır. Rahmetli o kadar düşkündü ki bana ne vakit hasta olsam yahut üzülsemde süzülsem gider bir su okutur getirir bana içirirdi. İllaki nazar olmuştur :) Onun nazarlık suları ile beslendim bu günlere geldim. Ne vakit kızdırsam "senin az bezini yıkamadım, çok hakkım var üzerinde!" der baskısını da ihmal etmezdi.
Hatırlamadığım çocukluğuma dair şeyleri çokça ondan dinlemişliğim vardır. Hatta hep anlattığı bir hikayemiz vardır ki acımasızda olsa her daim anlatılınca gülünür. Dediğine göre iki-üç yaşlarındaymışım, bir gün o işinde gücünde iken bende elimde uzunca bir çubuk koşturup dururmuşum bahçede bir civcivin peşinde. Arada bir bana bakarmış ya bir ara sesim çıkmaz olmuş, anlamış bir işler çevirdiğimi çıkmış kapıdan bakmış civciv yerde kanlar içinde serilir, ben iki elimi arkaya saklamışım ama çubuğun ucu boyumdan yukarı uzanır, hiç birşeyden haberim yokmuş ifadesi takınmış ona bakarmışım. Derken O'da beni kovalamaya başlamış ben kaçmışım o kovalamış :) Ah be Rahmetli mekanın cennet olsun, çok güzel günlermiş.
Son zamanlarda çokça anar oldum büyüklerimi ya nedendir bilemedim. Büyükanne ve büyükbabası gelince Keremde pek bir mutlu oldu, pek bir sevindi. Günlerdir keyfine diyecek yok. Büyükleri ile büyümüş biri olarak onun bu sevincini çok iyi anlamakla beraber senede sadece bir kaç haftayı onlarla geçireceğini bilmekte üzüyor beni. Çocuk dediğin büyükanne-büyükbaba ile büyümeli. Onların sevgisi de, ilgisi de, hoşgörüsü de farklı oluyor. Beraber geçirilen vakit hem büyüklere hemde küçüklere çok iyi geliyor. İsterimki oğlumda kocaaa adam olunca şöyle bir dalınca geçmişe zihnine onlarla geçirdiği güzel hatıralar gelsin. Sevgi ve saygı ile yadetsin, dua etsin inş.