4 Haziran 2014 Çarşamba

Köy-Çiftlik Hayatı

İnsan çocukluğunda kısa da olsa bir köy-çiftlik hayatı yaşamışsa, ilerleyen yıllarında muhakkak ki bu hayata özlem duyuyor. Sabaha horoz sesi ile uyanarak etraftaki telaşı görmek, çocuk aklında ayak altında dolaşmadan köşeye çekilip işlerine koyulanları izlemek, yaşadığını hissetmek. Ben bunları ne şanslıyım ki yaşadım. Hayatımın bir dönemi yazları hep teyzelerimde geçti. Onların yanında en küçük olarak o çiftlik hayatının bir parçası olmuştum. Sorsanız o zamanlarki huzuru kelimeler anlatmaz. 

Tembelliği sevmiyor köy insanı, küçüğünden büyüğüne herkese bir görev düşüyor. Sadece kendi evi ailesi değil, komşusuna da koşuyor, onu da düşünüyor. Bağ bahçesine çit yapmışlar ama hayvanlar için. Yoksa konu komşu arasında sınır yok. İsteyen istediğinden alıyor. Sormaya gerek yok ya nezaketen soruluyor, geri çevrilmişliği olmuyor. Hayran kalırdım. Değer derslerimi o yaşlarda bunları görerek aldım ben. 
Her cins otu, böceği de orada görmüştüm. Her yer yemyeşil, her yer serbest, koş atla zıpla tırman kızan eden yok. Özgürsün, gez dolaş, doğayı gözleme doy. Öyleydi tabi ya, ne vakit acıkırdım evin yolunu tutardım. Bazen çeyrek ekmeğin içine yemek koyar evden yine kaçardım, bunu da benden büyük abilerimden öğrenmiştim. Teyzemler çok hoşgörülü insanlardı. Çocuktuk biz, herkes öyle olduğumuzu bilir, unutmazdı. 
Sonra hayvanlar vardı. Her çocuk yaşamalı onlarla hayatı, yoksa eksik kalır. Duymalı çıngıraklarını akşam dağdan gelen koyunların, keçilerin, ineklerin. Görmeli nasıl tozu dumana katan onlarcasının yola koyuluşu. Kuzuların analarının yanına salınışındaki sevincini unutmamalı... O an annesini özlediğini bilmeli, çocuk aklıyla...
Sonra her çocuk en az bir kaç kez tavuk, kaz peşinde koşturmalı. Civcivleri yakalamaya çalışmalı, o sırada ana tavuktan kazdan bir darbe almalı. Koşan o olmalı sonra korkarak. Dersini almalı :) 
Meyveleri dalından yemeli bir çocuk, zorlu bir tırmanışın ardından. Kim bilir defalarca denemeli, arkadaşlarının kolayca çıkışlarını gördükçe daha bir sabırsızlanmalı, çabalamalı. Başarmalı sonra, elindekilerin tadını daha bir çıkarmalı. Doyurunca karnını, aşağı düşmeden nasıl ineceğinin korkusunu duymalı :) İşte heyecan, heves, çabalama, emek, başarı ve korku hepsini böyle böyle öğrenmeli...
Sadece yazları da görse arkadaşlarına güvenmeli o çocuk. Onların cesurca gittiği yerlere korksa bile o da gitmeli. Gezmeli, dolaşmalı yemyeşil alanları. Kayalardan evler yapmalı, oyunlar oynamalı, konu komşu olmalı, misafirliğe gitmeli gelmeli. Oyunları bozulmalı başka çocuklarca, bağırmalı çağırmalı kavgalar olmalı sonucu olmayan :) Sonra düşünmeli arkadaşlarının ne şanslı bir hayat sürdüğünü bu doğanın içinde. Sıra sıra uzanan dağları, eteklerinde biçilmiş ekinlerin sapsarı görüntüsünü gösterip, söylemeli bunları, onların bu kadar nimetin içindeyken tüm bunları bilemeyeceklerini bilerek... 
Öyle ya insan kaybedince anlarmış hep etrafındaki nimetleri... Ben bu nedenle her günümde şükrettim, çocukta olsam bildim bunları. Bir gün kaybedeceğimi bilerek iki kez baktım her gördüğüme, biri o an için biri de o anları özlediğim ilerki yaşlarım içim.  Ondandır ki yaz gelir, gözümü kapattığım an köyü görür havasını içime çekerim. Yine şükrederim, çocukluğumun bir kısmı dahi olsa buralarda geçti. Eski günleri düşünür, bu düşüncelerden yine son bir kare ile ayrılırım. 
Ne zamanki yaz biter, benim çiftlik maceram biter o yıl. Arabaya binerim hem anneme kavuşacağım için mutlu hem de teyzemlerden ve buralardan ayrılacağım için üzgün olurdum. Son kez bakarım hareket eden arabanın arkasından küçülen eve, el sallar ve fısıldarım;"Seneye görüşürüz"

Tüm bunları yaşamasam yazamazdım, bilemezdim her birinin değerini. Bu nedenle istiyorum, kendi çocuklarımında kırsal hayatı az da olsa yaşamasını. Çocukluk en çok kırsalda güzel, oralarda yaşanıyor...

"Bir anne-babanın en önemli görevi, çocuklarının çocukluğunu doya doya yaşamasına olanak sağlamaktır. Dahası Bir ulusun en önemli görevi, çocuklarının çocukluğunu doya doya yaşamasına olanak sağlamaktır." 

fotokaynaklar;
http://www.pinterest.com/pin/495677502708811814/
http://www.pinterest.com/pin/409546159835203751/
http://www.pinterest.com/pin/35184440808704686/
http://www.pinterest.com/pin/178455203954727280/
http://www.pinterest.com/pin/402438916673834018/
http://www.pinterest.com/pin/549368854517700274/
http://www.pinterest.com/pin/118430665171816563/
http://www.pinterest.com/pin/429249408206511780/
http://www.pinterest.com/pin/520165825680836537/
http://www.pinterest.com/pin/520165825680836537/

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder