Huzur Üzerine

Huzur gibisi var mı? Onu anlatmak bile güzel. Yaşam içinde saklandığı anlar var, sobeleyince insan mutluluğu da yakalıyor, şükür geliyor ardından... Huzuru sobelediğim anları düşündüm mutlu olmak için, daha çok şükretmek için.

Huzur, Uykuda dahi olsa bebeğinin kendine sarılacak kadar büyümesini anlamakmış. Anne-cocuk öyle uyumasıymış...

Huzur, bir Mart gününde iş çıkışı eve yürümekmiş, havadaki bahar kokusunu almak, aydınlığın son demlerinin keyfini çıkarmakmış...

Huzur, eşine sevdiği yemekleri yapmak, onun afiyetle yemesini seyretmekmiş...

Huzur, günün bittiği, hareketin dindiği vakitlerde uykuya dalarken eşine sarılmak, yanında olduğuna bilmek, saclarını koklamakmış...

Huzur, annenin sağlık haberini almak, mutlu sesini duymakmış... En çokta anneymiş, herşeymiş bilmekmiş...

Huzur; yağmurlu bir günde kahveyi ve battaniyeyi alıp kalorifere dayanıp kitap okumakmış, sessizce...

Huzur; köy yeriymiş, tozun toprağın içinde yalın ayak yürümekmiş, çevrede biçilmiş ekinlere bakmak, koyunları saymakmış, şırıl şırıl akan pınara eğilip su içmekmiş...

Huzur, çok sinirlendiğinde dahi susmak, kötü söz söylememek, kimseyi üzmemek sabretmek, sakinleşince sabrettiğin için mutlu olmakmış...

Huzur; ...