Uzun bir aradan sonra Marple seçkisinin ikinci kitabı "Ölüm Adası" nı bitirdim. Tatil dönemine denk gelmesi hikayeyi daha canlı kıldı. Sıkıldığım anlar olsada bunu hikayeye sık sık ara vermiş olmama bağlıyorum. Her zamanki gibi katil hiç düşünmediğiniz biri çıkıyor. Bu kitabı okurken, o gereksiz uzatılan kısımlarda dolanırken Harlan amcayı ne özledim. Nerede o akıcı polisiyeler :) Yine de büyüksün Agatha Teyzem, daha iyileri vardır muhakkak diğer kitabına geçiyorum ellerinden öperek...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder