Gebelik Günlüğü 34. Hafta

foto:etsy

Şükür bu haftamda bitti. Bebeğim artık doğsada dünyaya ayak uydurmakta zorlanmayacak, hatta hastalıklara karşı savaşacak bağışıklık sistemine sahip olacak. Böyle yazıyor hamilelik takvimimde. Ağrılı geçen bir haftaydı. Sık sık ağrı girer oldu, bazen bu ağrılar o kadar şiddetli oluyor ki heralde doğuracağım diyorum o an. Bazende o kadar hafif oluyorum ki, hamile değilmişim gibi hissediyorum, tabi bu ikinci his çok fazla sürmüyor :) Hani anlıyorum vücut kendini doğuma kadını da doğum sancılarına hazırlıyor ama sezaryen olacak birine yazık değil mi yahuu! töbeee :)

Pazartesi doktor kontrolüm vardı, korka korka gittim. Her muayene öncesi böyle oluyor, her anne adayından da böyle seyler duyuyorum, aman cocugum iyi mi acaba? Bir terslik çıkar mı acaba? Hepte muayeneden gülen yüzlerle çıkıyorum şükürler olsun. Yalnız bu defa biraz korktum. Kızım alması gereken kiloyu almış, ne aşırı ne az. Bundan önceki muayenede yani 3 hafta öncekinde atağa kalkıp beni korkutmustu. Bayağı bir iri bebek olacak gibi gelmişti. Şuan yine standartların üzerinde ama normal seviyede. Bu nedenle mutluyum. Tek aksilik suyunun fazla olması. Doktor pek aldırmadı, ya ciddi bir durum değil yada beni korkutmak istemedi. Çok ani ve zorlu hareketler yapma, aniden su gelebilir dedi. Birde ameliyatta su içinde kalacağız dedi güldü :) Bayılıyorum bu kadına, neşelendirmeyi biliyor. Korktuğumu anlayınca, karbonhidratı azalt dedi. Kan ve idrar bakacaktı ama doğumdan önce bir kez daha görüşürüz sizinle o nedenle son muayenede bakmayı tercih ederim dedi. Fazlaca ağırlaşmamın bir sebebi de su fazlalığı, gerginlik hissi verir dedi, ağrı yapar dedi. Ağrılarımın olduğunu söyleyince nst ye soktu ama o anda bişi çıkmadı zaten o vakit ağrımda yoktu, kasılmamda. Yürüyüşlerde ağrı girdiğini söyledim, yürüyüş yapma dedi. Pelvic ağrının normal olduğunu, ayakta ve yüzde şişmenin ise tansiyonum yüksek olmadığı için normal olduğunu söyledi. Kilo olarak şuana kadar 13 kilo almış bulunuyorum, azmedersern bu kilo ile doğuma girebilirmişim, inş. dedim. 3 hafta sonra çağırdı, ama ben okadar bekleyebileceğimi sanmıyorum. Ptesi çalışamaz raporu almaya gittiğimde bebeğin suyuna tekrar baktırmayı düşünüyorum inş.

foto: etsy

Geçen ay dan bu yana burayada yazdığım gibi acayip bir hamurişi, tatlı canım istiyor. Önüme gelince yemek bir yana bu son ay birde kendim yaptım üşenmedim. Her öğle akşam tatlı, düşününce ben yine iyi kilo almamışım :) Yediklerime dikkat etmeyip aksine arttırmıştım. Kendimi düşünmediğim belli, ama araştırdığım kadarıyla bu su fazlalığına neden oluyormuş. Şeker testlerim normal çıkmıştı, yoksa şeker hastalarının coğunda oluyormuş bu durum. Şekerim olmasa da demekki yediğim şekerli ürünler etkiliyor. Doktorun dediği gibi karbonhidrat ve hamurişine dikkat etmeliydim. O vakit kestim. 4 gündür şeker ve hamurişi yok, çok canım çekerse aklımda kalmasın diye tadımlık alıyorum. Mevzubahis çocuk olunca her konu bitiyor orada. Birde geçen hafta baklavalar tatlılar börekler derken ayaklarımda da şişmeler olmuştu, fakat bu hafta dikkat edince şişmede olmadı ne ilginç! Demekki sadece tuzla alakalı bir durum değil. Meyveyi de çok sevdiğimden çok düşmüştüm üzerine, ona da dikkat eder oldum. Mandalina, portakal, muz kestim gibi. Tadımlık artık.
Şu sıralar içim yanmaya başladı, çok susadığımı hissediyorum, Bardak bardak su içsem yinede geçmiyor sanki. Geceleri üzerimi örtemiyorum, sıcaklıyorum. Aralık ortasında tişörtle gezmeyi düşünmezdim evde bunuda yaşadım işte.

foto:http://pinterest.com/pin/160933386655652246/



 Ağrılarla birlikte işyeri iyice çekilmez oldu. Elimdeki işler tadilat sürdüğünden bitmediği için bu hafta da gelmek zorunda kaldım. Şükür ki şuan itibarı ile üzerimdeki işleri bitirdim, cumayıda atlatıp arkadaşlarla vedalaşıp ptesi çalışamaz raporu almayı düşünüyorum. yukarıdaki resmide bu nedenle koymak istedim, artık daha özgür hissedeceğim kendimi. Evimde, sıcacaık yuvamda çocuklarımla birlikte olacağım. Yemek, temizlik telaşım olmayacak. Önceleri 1 çocuk ve 1 bebekle zor olsada, zamanla yavaş yavaş yapacağım, düzenimi oturtacağım inş.

 Artık işe eşim bırakıyor, akşamları alıyor. Trafik yoğunluğunda araba kullanmakta stresli oluyor, hemde ağrılarla beraber kaza yapmaktan korkuyorum. Her zorlukta bir kolaylık varmış ya, eşim bırakıp aldığı için ulaşımda çok rahatım. Ne gariptir ki eşimi görünce yaşadığım ağrılarda geçiveriyor. Kızı babasını çok seviyor heralde :) Çok ilginçtir, bunu hep yaşıyorum. Eşim doğal ağrı kesicim benim :)

Buda bu ayki baklava,  kek, börek, çörek, bal-kaymak suçlarım yetmiyormuş gibi, dayanamayıp yaptığım aşurem. Koca bir tencere aşurenin yarısını konu komşu ile paylaştıktan sonra sonrasını neredeyse tek başına mideye indirmiş biri olarak, sonuçlarına katlanıyorum. Aşure günü gelip geçerken çıkan reklam ve muhabbetlerle gözümün önüne sıcak asure gelir olmustu. Ağrılarım nedeniyle bu sene yapamam demiştim ama vallahi aşerme ağrı mağrı dinlemedi yaptım. 2 günde de bitti. Bu fotoda tencerenin dibi, sona kalanı. Koyulaşmış, içinde de bişiyi kalmamış :) yinede yenmeden önce bir fotunu çekebildim :) Sonrasında yasak konunca konu komsudan gelen aşureleri eşimin eline tutuşturdumki ben görmeden ortadan kalksınlar. Vallahi irade sahibiyim! Kolay bişi değil bu yaptığım :) Doğum yapayım, zaman ilerlesin inş. içim rahat yiyebileceğim en kısa zamanda yine yapacağım ve bir ohhh çekerek, sıcacık dumanı tüten aşuremi yiyeceğim. Tam bir gebelik günlüğü oldu şimdi bu :)