Şu Günlerde...

Eve iyiden iyiye alıştım, sanki yıllardır evdeyim gibi hissediyorum. Acele etmeden yemek ve temizlik yapmak çok rahat. Bunlardan kalan zamanalrımda film izleyip, kitap okuyorum, uyuyorum. Ağrılarım olmayınca yürüyüşlere tekrar başlamaya karar verdim. Dün duramayıp yürüyüşü uzattım ve Bursa Kumaş Pazarına uğradım. Düşünüpte yapmaya fırsat bulamadığım pazen kumaş battaniye ve pijama işine giriştim. Birkaç çeşit kumaş aldım çıktım. Sonrasında tuhafiyeye uğrayıp kadınların renkli dünyasına bir daldım :) heryerde renk renk örgülük iplikler, keçe kumaşlar, etamin tablolar, inciler, boncuklar...Bir tarafta oturup model çıkaran, hocalarına soru soran kadınlar! Altı üstü yapacağım battaniyelerin kenarına süs alacaktım dolaş dolaş 2 saatimi harcadım. Birde miniğime küçük bir yelek öreyim deyip bir yumak ip alıp eve döndüm.

Bugünde icraate geçip, kumaş ve makasları alıp işe daldım. Sonrasında bir köşeye kalkmış dikiş makinemi çıkarıp dikim işini bitirdim. Bukadar beklemiyordum ama ben çok beğendim yaaa. Birşeyler üretmek heleki bu ürettiğin şeylerin içine sinmesi gibi güzel birşey yok. Kızıma pek yeni birşeyler almadım. Oğlandan kalma çok şey var. Battaniyemizde bol bol var. Onları kullanacağım ama hastanede olursa erkek çocugu sanarlarda karışıklık olur diye yarı şaka yarı gerçek pembe bişiler dikeyim dedim. İyide etmişim :) Çok mutlu oldum.

Bir hafta öncesinde idefix sanal kitap fuarından kitap sipariş etmiştim bizim oğlana. Her akşam dön dön aynı kitapları oku oku bana baygınlık gelmişti. Az daha alayım dedim, indirimdeyken aldım bir kaç tane. İşi gücü kitap oldu, gece kalkıp kitap kitap diye ayağa dikilir oldu. Bu durum hoşumuza gitsede, bazen yorucu olabiliyor. Yine de bu kitap aşkı heralde çocuğa aşılamayı isteyipte başardığım en güzel huy oldu. İnş. hem okur hemde yazarsın kuzum, bu sevdan hep devam eder...
Kitaplarımız bugün geldi, bakalım akşam nasıl tepki verecek beyimiz :)