Hastalıkların Ardından

Yayladan dönüşte Miray ateşlendi derken beneklendi sonra abimiz. Kerem'in ateşi bir ara 40.1 i gösterince çok korktum ateş düşürücüler hiç işe yaramıyordu, baygın gibi haline rağmen iki de bir banyo yaptırmak zorunca kaldım. Hem yorucu hemde stresli geçen günlerdi. Birkaç güne abi beneklendi ama ne beneklenme. Ellerinde parmak aralarında, ayaklarında hatta topuklarında bile sulu benekler vardı. Doktor bunların el-yak-yüz hastalığı olduğunu, viral bir enfeksiyon olduğundan ateşi kontrol altında tutup geçmesini beklemekten başka çaresi olmadığını söylemişti. Ne illet birşeymiş. Ağız içleri yara oldu ve iki gün doğru düzgün birşey yiyemedi evladım.
Boy atınca zayıf görünüyordu ya artık daha da zayıf görünmeye başladı gözüme. Çeneler yüz küçülüverdi. Şu günlerdekreş öncesi kilo aldırma çabasına girdim ister istemez. Oğlanın hastalık bitti derken babamız ateşlendi. Oruç olunca hepten zor oldu. Beneklenme olmasa da iki günde o çekti Dedim sırayla ilerliyor, hazır ol. Şükür beni es geçti yoksa birini emzirmem gereken iki çocuğa nasıl bakardım.

Oğlan ağır geçirmesine rağmen kızımız anne sütünden olsa gerek hafif atlattı ilk hastalığını. Beni şaşırtan bir hususta hastalığın abiden kardeşe geçeceğine inanırken iki kardeşin ortak geçirdiği ilk hastalıkta kardeş abiye bulaştırmış oldu :) Bir kaç aya kreşe başlaması planlanan abinin ilk senesi de gözümü korkutmuyor değil, evde küçük bir kardeş varken...
Hastalıklar geldi geçti, halimize şükretmemiz gerektiğini bir kez daha gösterdi. Rabbim Ayıma, Güneşime ve Hayatıma sağlıklı uzun ömürler versin, evlatlarımızla beraber yaşlanmayı nasip etsin İnşallah.